Powszechnym problemem, zarówno w przypadku działania profesjonalnego, jak i prywatnego, są nierzetelni kontrahenci, którzy uchylają się od uiszczenia należnej opłaty za wykonaną usługę lub nabyte dobra. W celu zapewnienia pewności obrotu, polskie prawo wychodzi naprzeciw wierzycielom, którzy nie są w stanie wyegzekwować świadczenia od nieuczciwego dłużnika w sposób polubowny.

W dniu 27 października 2016 r. wejdą w życia dwa istotne z punktu widzenia profesjonalnych pełnomocników i ich klientów akty prawne, a mianowicie: rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2016 r. Poz. 1667) oraz rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2016 r. Poz. 1668).

Nie podlega kwestii, że problematyka stref płatnego parkowania absorbuje uwagę zmotoryzowanych obywateli i budzi wśród nich żywe emocje, których skala rośnie wprost proporcjonalnie do wzrostu liczby wspomnianych stref (są wprowadzane w kolejnych miastach) oraz obszaru, jaki one zajmują (który jest konsekwentnie rozszerzany). Czy pobieranie opłat za parkowanie w takich strefach jest zawsze zgodne z prawem? Odpowiedź znajduje się w niniejszym tekście.

Władza rodzicielska co do zasady przysługuje obojgu rodzicom i - poza paroma wyjątkami - żadne z nich nie może uzurpować sobie uprzywilejowanej pozycji przy jej wykonywaniu. Ograniczenie zakresu władzy rodzicielskiej może nastąpić m.in. w wyroku rozwodowym. W czasie trwania małżeństwa nie ma najczęściej potrzeby odróżniania pojęć władzy rodzicielskiej i pieczy nad dzieckiem oraz regulowania kontaktów z dzieckiem. Konieczność taka pojawia się natomiast w przypadku rozwodu małżonków mających wspólne, małoletnie dzieci.